'ຂ້າພະເຈົ້າ​ໄດ້​ແນມເບິ່ງ​ຂະນະ​ທີ່​ລູກແກະ​ຂອງ​ພຣະເຈົ້າ​ແກະ​ຕາປະທັບ​ດວງ​ທຳອິດ​ໃນຕາປະທັບ​ທັງ​ເຈັດ​ອອກ. ແລ້ວ​ຂ້າພະເຈົ້າ​ໄດ້​ຍິນ​ໜຶ່ງ​ໃນ​ສິ່ງທີ່ມີຊີວິດ​ທັງ​ສີ່​ກ່າວ​ຂຶ້ນ​ດ້ວຍ​ສຽງ​ເໝືອນ​ສຽງຟ້າຮ້ອງ​ວ່າ: “ມາ​ເທາະ!” ຂ້າພະເຈົ້າ​ໄດ້​ແນມເບິ່ງ ແລະ ຢູ່​ຕໍ່ໜ້າ​ຂ້າພະເຈົ້າ​ນັ້ນ​ມີ​ມ້າ​ຂາວ​ໂຕ​ໜຶ່ງ! ຜູ້ຂີ່ມ້າ​ນີ້​ຖື​ທະນູ ແລະ ໄດ້​ຮັບ​ມົງກຸດ, ແລ້ວ​ເພິ່ນ​ໄດ້​ຂີ່​ມ້າ​ອອກໄປ​ຢ່າງ​ຜູ້ມີໄຊ​ທີ່​ຕັ້ງໃຈ​ອອກໄປ​ເອົາ​ຊະນະ​ເສິກ. (ພຣະນິມິດ 6:1-2)

• ມ້າຂາວ: ສີຂາວ ແມ່ນສັນຍາລັກທີ່ໝາຍເຖິງ ຄວາມບໍລິສຸດ ແລະມີຄວາມໝາຍທີ່ກ່ຽວຂ້ອງເຖິງພຣະເຢຊູ ແລະໄພ່ພົນຂອງພຣະອົງ ອິງຕາມ (ພະນິມິດ 3:4-5; 19:11). ມ້າຂາວ ກໍເປັນສັນຍາລັກຂອງຄວາມສັດທາອັນບໍລິສຸດຂອງຄຣິດຕະຈັກ ແລະຄວາມກະຕືລືລົ້ນໃນການເຜີຍແຜ່ຂ່າວປະເສີດໃນຍຸກອັກຄະສາວົກ.

• ຖືທະນູ: ຜູ້ທີ່ຂີ່ມ້າຖືທະນູ ເປັນສັນຍາລັກທີ່ປະກົດໃນພຣະຄໍາພີເດີມ ວ່າພຣະເຈົ້າຊົງຂີ່ມ້າຖືທະນູເປັນພາບໄຊຊະນະເໜືອສັດຕູຂອງໄພ່ພົນຂອງພຣະເຈົ້າ (ເພງສັນລະເສີນ 45:4-5; ຮາບາກຸກ 3:8-13) ອິກຄວາມໝາຍໜຶ່ງຄືໄຊຊະນະໃນການເຜີຍແຜ່ຂ່າວປະເສີດພາຍໃຕ້ການຊີ້ນໍາຂອງພຣະເຢຊູ.

• ມົງກຸດ: ໝາຍເຖິງມົງກຸດແຫ່ງໄຊຊະນະ ເຊິ່ງໝາຍເຖິງໄຊຊະນະຂອງພຣະເຢຊູ ແລະໄພ່ພົນຂອງພຣະອົງ ອິງຕາມ (ພະນິມິດ 2:10; 3:11; 14:14).

ພາບທີ່ພວກເຮົາເຫັນໃນສາກຂອງຕາປະທັບທີ່ 1 ແມ່ນພາບສັນຍາລັກ. ເປັນພາບທີ່ລະບາຍເຖິງການເຜີຍແຜ່ຂ່າວປະເສີດທີ່ເລີ່ມຕັ້ງແຕ່ ວັນປັດສະຄາ ປີ ຄ.ສ. 31 (ກິດຈະການ 2:41; 47; 4:4). ຕາມປະຫວັດສາດແລ້ວ ຍຸກນີ້ສອດຄ່ອງກັບຍຸກຂອງອັກຄະສາວົກ ໃນຄຣິດຕະຈັກເມືອງເອເຟໂຊ (ພະນິມິດ 2:1-7) (ປະມານປີ ຄ.ສ. 31-100) ໃນຊ່ວງເວລານີ້ ຂ່າວປະເສີດໄດ້ເຜີຍແຜ່ອອກໄປຢ່າງໄວວາ "ໄປ​ສູ່​ມວນ​ມະນຸດ​ທົ່ວ​ໃຕ້​ຟ້າ" (ໂກໂລຊາຍ 1:23).

"ເມື່ອ​ພຣະ​ເມສານ້ອຍ​ໄດ້​ແກະ​ຕາປະທັບ​ດວງ​ທີ​ສອງ ແລ້ວ​ຂ້າພະເຈົ້າ​ໄດ້ຍິນ​ສິ່ງທີ່ມີ​ຊີວິດ​ຕົນ​ທີ​ສອງ​ຮ້ອງ​ວ່າ, “ມາເທາະ!” ແລະ​ມີ​ມ້າ​ສີແດງເຂັ້ມ (ໃນພາສາອັງກິດ ມ້າໄຟສີແດງ) ​ໂຕໜຶ່ງ​ອີກ​ອອກ​ມາ ຜູ້​ທີ່​ຂີ່​ມ້າ​ໂຕ​ນີ້​ໄດ້​ຮັບ​ຣິດອຳນາດ​ໃຫ້​ນຳ​ສັນຕິສຸກ​ໄປ​ຈາກ​ແຜ່ນດິນ​ໂລກ ເພື່ອ​ໃຫ້​ມະນຸດ​ທັງປວງ​ສູ້ຮົບ ຂ້າ​ຟັນ​ກັນ ແລະ​ທັງ​ໄດ້​ຮັບ​ດາບ​ໃຫຍ່​ດວງ​ໜຶ່ງ". (ພຣະນິມິດ 6:3-4)

• ສີແດງ: ແມ່ນສີຂອງເລືອດ ແລະມັນສອດຄ່ອງກັບພັນທະກິດຂອງມ້າໂຕນີ້ ຄືການເຮັດສົງຄາມ ແລະຂ້າຟັນກັນ.

• ສັນຕິສຸກ: ສັນຕິສຸກຂອງຂ່າວປະເສີດ (ພະນິມິດ 1:4)

• ຂ້າຟັນກັນ: ສົງຄາມກາງເມືອງ, ສໍາລັບການຕິຄວາມໝາຍສົງຄາມກາງເມືອງຕາມຄວາມໝາຍຂອງຂ່າວປະເສີດ ອ່ານເພີ່ມໃນ (ມທ 10:34-36; ລກ 12:49-51) ການປະຕິເສດຂ່າວປະເສີດກໍ່ໃຫ້ເກີດຄວາມຂັດແຍ້ງ, ການຂົ່ມເຫັງ ແລະຄວາມສັບສົນ.

• ດາບໃຫຍ່: ຜູ້ຂີ່ມ້ານີ້ມີດາບ ແລະ ໄດ້ຮັບອະນຸຍາດໃຫ້ເອົາສັນຕິພາບອອກຈາກແຜ່ນດີໂລກນີ້. ດັ່ງນັ້ນ,ປະຊາຊົນຈຶ່ງມີການຂ້າຟັນກັນ. ຄວາມໝາຍຄໍາວ່າ "ຂ້າຟັນກັນ" ໃນພາສາກຼິກ ມາຈາກຄໍາວ່າ ສຟາໂຊ "σφάζω" ໃນບໍລິບົດຂອງພຣະຄໍາພະນິມິດ ໝາຍເຖິງການຕາຍຂອງພຣະເຢຊູຄຣິດ (ພະນິມິດ 5:6) ແລະໄພ່ພົນຂອງພຣະອງເພາະພວກເຂົາເປັນພະຍານເຖິງຂ່າວປະເສີດ (ພະນິມິດ 6:9; 18:24). ຜູ້ຂີ່ມ້າທີ່ ໂຢຮັນເຫັນໃນນິມິດບໍ່ໄດ້ລົງມືຂ້າດ້ວຍຕົວເອງ, ຫຼື ບໍ່ໄດ້ຖຶກໃສ່ຮ້າຍວ່າເປັນຜູ້ຂ້າຄົນ ແຕ່ລາວເອົາຄວາມສະຫງົບສຸກອອກຈາກແຜ່ນດີນໂລກໝາຍເຖິງການທີ່ລາວອະນຸຍາດໃຫ້ເກີດສົງຄາມ, ເຊິ່ງສົ່ງຜົນເຮັດໃຫ້ຜູ້ຄົນຂ້າຟັນກັນ. 

ຕາປະທັບນີ້ກວມເອົາຊ່ວງໄລ່ສະຕະວັດທີ່ 2 ແລະ 3 ເມື່ອຈັກກະພັດໂຣມຂົ່ມເຫັງຄຣິດສະຕຽນຢ່າງຮຸນແຮງ. ຈາກເຈົ້າຈັກກະພັດ ເນໂຣ (Nero) ໃນສະຕະວັດທີ່ 1 ໄປຫາ ເຈົ້າຈັກກະພັດ ໄດໂອຄຼີຊຽນ (Diocletian) ປາຍສະຕະວັດທີ່ 3. ອັກຄະສາວົກຂອງພຣະເຢຊູລວມທັງຄຣິດສະຕຽນຫຼາຍພັນຄົນຖຶກຂ້າເພາະຄວາມເຊື່ອສັດທາຂອງພວກເຂົາທີ່ມີຕໍ່ພຣະເຢຊູ. 

ມ້າໄຟສີແດງ ໝາຍເຖີງຄຣິດຕະຈັກທີ່ຢູ່ພາຍໃຕ້ການໂຈມຕີ ແລະ ເປື້ອນເລືອດຂອງຜູ້ຂົ່ມເຫັງ. ມ້າຂາວໂຕທີ່ໜຶ່ງໝາຍເຖິງພຣະເຢຊູ ທີ່ພຣະອົງເຮັດສົງຄາມຝ່າຍຈິດວິນຍານໂດຍຜ່ານການເທດສະໜາປະກາດຂ່າວປະເສີດ. ເຖິງຢ່າງໃດກໍຕາມ, ລິດອໍານາດຂອງຄວາມຊົ່ວຮ້າຍຕໍ່ຕ້ານຢ່າງແຮງກ້າ ຈຶ່ງເຮັດໃຫ້ມີການຂົ່ມເຫັງເປັນໄລຍະໆ (ມທ 10:34). ສະນັ້ນ, ຕາປະທັບທີ່ 2 ນີ້ສອດຄ່ອງກັບສະໄໝຂອງຄຣິດຕະຈັກ ​ເມືອງ​ຊະມີນາ​ (ພນ 2:8-11). 

'ເມື່ອ​ພຣະ​ເມສານ້ອຍ​ໄດ້​ແກະ​ຕາປະທັບ​ດວງ​ທີ​ສາມ​ນັ້ນ​ແລ້ວ ຂ້າພະເຈົ້າ​ໄດ້ຍິນ​ສິ່ງທີ່ມີ​ຊີວິດ​ຕົນ​ທີ​ສາມ​ຮ້ອງ​ວ່າ, “ມາເທາະ!” ເມື່ອ​ຂ້າພະເຈົ້າ​ຫລຽວ​ເບິ່ງ ກໍ​ເຫັນ​ມ້າ​ສີ​ດຳ​ໂຕໜຶ່ງ​ອອກ​ມາ ຜູ້​ຂີ່​ມ້າ​ໂຕ​ນີ້​ຖື​ຄັນ​ຊັ່ງ. ຂ້າພະເຈົ້າ​ໄດ້ຍິນ​ສຽງດັງ​ມາ​ຈາກ​ທ່າມກາງ​ສິ່ງທີ່ມີ​ຊີວິດ​ທັງ​ສີ່​ນັ້ນ​ຮ້ອງ​ວ່າ, “ເຂົ້າ​ສາລີ​ໜຶ່ງ​ລິດ (ກິໂລ)​ຕໍ່​ແຮງງານ​ມື້​ໜຶ່ງ ແລະ​ເຂົ້າບາເລ​ສາມ​ລິດ (ກິໂລ) ​ຕໍ່​ແຮງງານ​ມື້​ໜຶ່ງ ແຕ່​ຢ່າ​ທຳລາຍ​ນໍ້າມັນ​ແລະ​ເຫຼົ້າ​ອະງຸ່ນ.” (ພຣະນິມິດ 6:5-6)

• ສິດໍາ: ເປັນສີກົງກັນຂ້າມກັບສີຂາວ, ສີດໍາສະແດງເຖິງການຂາດແສງແຫ່ງຄວາມຈິງ ເຊິ່ງແຕກຕ່າງຈາກກັບຄວາມບໍລິສຸດຂອງມ້າຂາວ. ສີດໍາຍັງໝາຍເຖິງຄວາມໂສກເສົ້າ ແລະ ການຂາດແຄນ.

• ຄັນຊັ່ງ ແລະຄວາມຂາດແຄນເຂົ້າສາລີ: ບົ່ງບອກເຖິງຄວາມອົດຢາກໃນພຣະວາຈະນະ (ຄໍາສອນ) ຂອງພຣະເຈົ້າ. ໃນພຣະຄໍາພີ "ເຂົ້າຈີ່" ຫຼື "ເມັດເຂົ້າສາລີ -ເມັດພືດ" ເປັນສັນຍາລັກທີ່ໝາຍເຖິງພຣະວາຈະນະຂອງພຣະເຈົ້າ (ລູກາ 8:11). ໃນນີ້ເຫັນວ່າມີການຊັ່ງເຂົ້າສາລີ ຢ່າງລະມັດລະວັງ ສະແດງໃຫ້ເຫັນວ່າມີນ້ອຍ (ລະບຽບພວກເລວີ 26:26; ເອເຊກຽນ 4:16). 

• ໜຶ່ງລິດ ຫຼືໜຶ່ງກິໂລ: ເປັນປະລິມານຂອງຈໍານວນເຂົ້າສາລີທີ່ພໍສໍາລັບ ໜຶ່ງຄົນກິນໃນໜຶ່ງມື້. ວິທີການຕວງຊັ່ງລາຄາໃນນີ້ເຮັດໃຫ້ພວກເຮົາເຫັນວ່າ ຜູ້ຄົນຕ້ອງໄດ້ເຮັດວຽກໝົດມື້ເພື່ອທີ່ຈະໄດ້ຮັບຄ່າແຮງງານທີ່ພໍພຽງແຕ່ລ້ຽງອາຫານສໍາຄົນດຽວ. ນີ້ສະແດງໃຫ້ເຫັນວ່າມີໄພອຶດຫິວ. ໃນໝູມມອງຂອງຂ່າວປະເສີດ, ນີ້ອາດເປັນໄພອຶດຫິວສໍາລັບພຣະວາຈະນະຂອງພຣະເຈົ້າ ອິງຕາມ(ອາໂມດ 8:11).

ທ່ານ ຢູໄຣ ສມິດ ຜູ້ທີ່ເປັນນັກວິຊາການ ແລະຜູ້ທີ່ມີສ່ວນຮ່ວມໃນການກໍ່ຕັ້ງຄຣິດຕະຈັກເຊເວນເດແອັດເວັນຕິດສ ໄດ້ອະທິບາຍຊ່ວງເວລານີ້ວ່າ ເປັນຊ່ວງເວລາທີ່ຄຣິດຕະຈັກ "ໄດ້ຮັບອໍານາດທາງການເມືອງ" ມີການປະນິປະນອມຄໍາສອນ ແລະ "ເກິດການບຽດບ່ຽນຄັ້ງໃຫຍ່ຈາກຄວາມຈິງຂອງຂ່າວປະເສີດອັນບໍລິສຸດ". ຢ່າງໃດກໍຕາມ, ຄໍາສັ່ງທີ່ວ່າ "ຢ່າ​ທຳລາຍ​ນໍ້າມັນ​ແລະ​ເຫຼົ້າ​ອະງຸ່ນ" ເປັນເຄື່ອງໝາຍແຫ່ງພຣະຄຸນຂອງພຣະເຈົ້າ. ນໍ້າມັນເປັນສັນຍາລັກຂອງພຣະວິນຍານບໍລິສຸດ (1ຊາມູເອນ 16:12-13; ລູກາ 4:18; ກິດຈະການ 10:38) ແລະ ເຫຼົ້າອະງຸ່ນ ເປັນສັນຍາລັກຂອງພຣະໂລຫິດ (ເລືອດ) ຂອງພຣະເຢຊູຄຣິດ ຫຼື ການໄຖ່ໃຫ້ລອດພົ້ນຂອງພຣະອົງ (ມັດທາຍ 26:27-29; 1ໂກຣິນໂທ 11:25). 

ຖ້າທຽບໃສ່ປະຫວັດສາດແລ້ວ ຕາປະທັບ ທີ່ສາມນີ້ເໝາະສົມທີ່ຈະສອດຄ່ອງກັບຍຸດສະໄໝຂອງຄຣິດຕະຈັກ ເມືອງ​ເປຄາໂມ​ (ພະນິມິດ 2:12-17) ເຊິ່ງເປັນຕົວແທນປະຫວັດສາດຄຣິດສະຕຽນ ລະຫວ່າງ ສະຕະວັດທີ່ 4-6 ເປັນຊ່ວງເວລາທີ່ເຕັມໄປດ້ວຍຄວາມອົດຢາກທາງຈິດວິນຍານຂອງພຣະເຈົ້າ. ເຖິງແມ່ນວ່າມີໄພອືດຫິວໃນພຣະວາຈະນະຂອງພຣະເຈົ້າ, ພຣະວິນຍານບໍລິສຸດຍັງຄົງເຮັດວຽກ ແລະຄວາມລອດພົ້ນຍັງຄົງມີໄວ້ສໍາລັບທຸກຄົນທີ່ສະແຫວງຫາມັນ. 

'ເມື່ອ​ພຣະ​ເມສານ້ອຍ​ໄດ້​ແກະ​ຕາປະທັບ​ດວງ​ທີ​ສີ່ ແລະ​ຂ້າພະເຈົ້າ​ໄດ້ຍິນ​ສິ່ງທີ່ມີ​ຊີວິດ​ຕົນ​ທີ​ສີ່​ຮ້ອງ​ວ່າ, “ມາເທາະ!” ຂ້າພະເຈົ້າ​ຫລຽວ​ເບິ່ງ​ກໍ​ເຫັນ​ມ້າ​ສີ​ຂຽວ​ອ່ອນ​ (ມ້າມີຜິວໜັງຈຶດ) ໂຕໜຶ່ງ​ອອກ​ມາ ຜູ້​ຂີ່​ມ້າ​ໂຕ​ນີ້​ຊື່​ວ່າ ມັດຈຸຣາດ (ຄວາມຕາຍ) ແລະ ​ແດນ​ມໍຣະນາ (ນາລົກ) ກໍ​ຕິດຕາມ​ມາ​ນຳ. ເຂົາ​ທັງສອງ​ໄດ້​ຮັບ​ສິດ​ອຳນາດ​ເໜືອ​ແຜ່ນດິນ​ໂລກ ໜຶ່ງ​ສ່ວນ​ສີ່ ເພື່ອ​ໃຫ້​ທຳລາຍ​ດ້ວຍ​ດາບ ດ້ວຍ​ຄວາມ​ອຶດຢາກ ດ້ວຍ​ພະຍາດ​ໂຣຄາ ແລະ​ດ້ວຍ​ສັດປ່າ​ໃນ​ແຜ່ນດິນ​ໂລກ (ພຣະນິມິດ 6:7-8).

• ສີຈືດ ຫຼື ສີຂຽວອ່ອນ: ເປັນສີຜິວຂອງຄົນຕາຍ. ໃນພາສາກຼິກ ຄໍາວ່າ ໂຄຼຣໍສ "χλωρός" ໝາຍເຖິງສີເທົາ ກໍເປັນສີຂອງສົບຄົນຕາຍ ແລະສີເທົາກໍຍັງບົ່ງບອກວ່າຄຣິດຕະຈັກຢູ່ໃນສະພາບເຊື່ອມຊົມທາງຈິດວິນຍານ ຫຼືເກືອບຈະຕາຍແລ້ວ. 

• ຄວາມຕາຍ ແລະ ແດນມໍຣະນາ: ສອດຄ່ອງກັບ ຄໍາວ່າ ກຸມຝັງສົບ ຕາມ (ໂຢບ 17:13; ຍອດເພງ 8:6). ຜູ້ທີ່ມີຊື່ວ່າ ຄວາມຕາຍ ແລະ ແດນມໍຣະນາ (ກຸມຝັງສົບ, ກຸມຝັງຄົນຕາຍ) ຕາມມາຢ່າງຕິດໆ ພວກເຂົາໄດ້ຮັບອໍານາດເໜືອແຜ່ນດີນໂລກ ໜຶ່ງສ່ວນສີ່ ເພື່ດໃຫ້ທໍາລາຍດ້ວຍດາບ ດ້ວຍຄວາມອຶດຫິວ ດ້ວຍໂຣກລະບາດ (ຄວາມຕາຍ) ແລະດ້ວຍສັດປ່າ. 

ມ້າຈຶດເປັນຕົວແທນຂອງຈຸດສູງສຸດຂອງການປະຖີ້ມຄວາມເຊື່ອຂອງຄຣິດຕະຈັກ ແລະໝາຍເຖິງຄວາມຕາຍຝ່າຍຈິດວິນຍານໃນຍຸກກາງ ຫຼືເອີ້ນອິກຊື່ໜຶ່ງວ່າຍຸກມືດ ເພາະເປັນຍຸກທີ່ຜູ້ຄົນບໍ່ສາມາດເຂົ້າເຖິງພຣະຄໍາພີ, ຄວາມຈິງຖຶກປິດບັງເປັນສ່ວນໃຫຍ່ ແລະຄວາມເຊື່ອມເສຍໄດ້ຄອບຫງໍາສາສະໜາຄຣິດສ. ເປັນຊ່ວງໄລຍະເວລາທີ່ຍາວນານທີ່ສຸດ (ປະມານ ປີ ຄ.ສ. 538 ຫາປີ ຄ.ສ. 1517). ຕາປະທັບ ຮູບມ້າສີຈືດຈາງເປັນສ່ວນສໍາຄັນຊອງຊ່ວງໄລຍະເວລາແຫ່ງການກົດຂີ່ຂົ່ມເຫັງທີ່ທໍານາຍໄວ້. ຕາປະທັບທີ່ສີ່ນີ້ສອດຄ່ອງກັບຄຣິດຕະຈັກເມືອງ ທົວເຕຣາ​ (ພະນິມິດ 2:18-29) ເຊິ່ງເປັນຍຸກທີ່ສັນຕະປາປາ ມີອໍານາດສູງສຸດ ແລະມີການປະຖີ້ມຄວາມເຊື່ອຢ່າງຮຸນແຮງ, ເປັນຊ່ວງເວລາແຫ່ງການຂົ່ມເຫັງຢ່າງຮຸນແຮງ (ໄພ່ພົນທີ່ຊື່ສັດຂອງພຣະເຈົ້າຖຶກຂ້າເປັນນໍານວນຫຼາຍ) ຄວາມເຊື່ອມເສຍທາງຫຼັກຄໍາສອນ. ເຫດການນີ້ເປັນການປູທາງໄປສູ່ການປະຕິຮູບທາງສາສະໜາ ທີ່ຈະອະທິບາຍລາຍລະອຽດໃນຕາປະທັບຕໍ່ໄປ.